معرفی تی. اس. الیوت
پست معرفی تی. اس. الیوت ، توسط سایت دانلود کتاب برای شما عزیزان تهیه شده است. تی. اس. الیوت شاعر، نمایشنامهنویس، منتقد ادبی و ویراستار آمریکایی – بریتانیایی است که از رهبران جنبش مدرنیسم در شعر و یکی از شاعران برجستهی قرن بیستم میلادی بهشمار میآید.
مهمترین آثار و کتابهایش «سرزمین هرز» و «چهار کوراتت»، تا اواخر قرن بیستم تأثیر فراوانی بر فرهنگ انگلیسی – آمریکایی گذاشتند. الیوت ازجمله شاعرانی محسوب میشود که موفق به دریافت جایزهی نوبل ادبیات شدهاند.
زندگینامه تی. اس. الیوت
تی. اس. الیوت (T.S. Eliot) که نام کامل او توماس استرن الیوت است، در روز بیستوششم سپتامبر سال 1888 میلادی در ایالت میسوری آمریکا زاده شد. او آخرین فرزند یک خانوادهی برجستهی نیوانگلندی بود که به میسوری نقل مکان کرده بودند. مادرش شارلوت شامپ استرن، معلم، شاعر و نمایشنامهنویس بود و پدرش هنری ویر الیوت، علاوهبر ریاست شرکت هیدرولیک پرش، به تجارت عطر نیز اشتغال داشت.
تی. اس. الیوت این شانس را داشت که بدون اجبار خانواده برای ادامهی شغل پدرش، به تحصیل در رشتهی موردعلاقهی خود بپردازد. همچنین به سبب ذوق و روحیهی شاعرانهی مادرش، از چهاردهسالگی به مطالعهی اشعار خیام با ترجمهی ادوارد فیتزجرالد ترغیب شد.
او تحصیلاتش را ابتدا در آکادمی اسمیت، واقع در سنت لوئیس و سپس در میلتون، واقع در ماساچوست گذراند. در این دوران به خواندن کتابهایی نظیر «ایلیاد» اثر مشهور هومر و آثار شاعرانی مثل لرد بایرون علاقهمند شد و تعدادی از داستانهایش در گاهنامهی مدرسه به انتشار رسیدند. در سال 1906 وارد دانشگاه هاروارد شد و طی سه سال، موفق به دریافت مدرک لیسانس ادبیات تطبیقی شد و سال بعد، مدرک فوق لیسانس ادبیات انگلیسی را کسب کرد.
تی. اس. الیوت در دوران تحصیل در هاروارد، تحت تأثیر افرادی مانند جورج سانتایانا، فیلسوف و شاعر آمریکایی اسپانیاییتبار قرار گرفت. او به مدت یک سال در فرانسه اقامت گزید و در آن دوره، علاوهبر مطالعهی شعر در کنار آلن فورنیه، نویسندهی شهیر فرانسوی، در سخنرانیهای فلسفهمحور هانری برگسون در دانشگاه سوربن نیز شرکت کرد. مطالعات الیوت در مورد اشعار و آثار دانته، شاعر ایتالیایی، جان وبستر و جان دان، از شاعران انگلیسی و ژول لافورگ، شاعر سمبولیست فرانسوی، به او کمک کرد تا بتواند سبک خود را در شعر بیابد.
تی. اس. الیوت سال 1914 به هاروارد بازگشت و به مطالعهی فلسفهی هند مشغول شد؛ همچنین زبان سانسکریت آموخت و در سال 1916 پایاننامهاش را تحت عنوان «دانش و تجربه در فلسفهی اف. اچ. بردلی (Knowledge And Experience In The Philosophy Of F H Bradley)» در اروپا تکمیل کرد. اما وقوع جنگ جهانی اول اجازه نداد تا تحصیلات دکترایش را به پایان برساند. الیوت در سال 1914 طی ملاقاتی با ازرا پاوند، شاعر آمریکایی، ارتباط نزدیکی را با او آغاز کرد.
توماس استرنز الیوت پس از دریافت اجازهی اقامت در انگلستان، شیفتهی زندگی در این کشور شد؛ بهطوریکه قید بازگشت به کشورش آمریکا را زد. هرچند بخشی از این تصمیم از سر عشق به زنی بالرین بهنام ویوین هیگ وود بود. آنها در ژوئن 1915، بدون اطلاع خانوادهی الیوت ازدواج کردند و بعد از ازدواج، مدتی را در آپارتمان برتراند راسل زندگی کردند.
سیر نویسندگی تی. اس. الیوت در انگلستان
اولین کتاب شعر مهم او که در سال 1915 به چاپ رسید، «آواز عشق ج. آلفرد پروفراک (The Love Song of J. Alfred Prufrock)» نام داشت که اولین شاهکار مدرنیستی به زبان انگلیسی نیز محسوب میشود. تی اس الیوت در حوالی همین دوران، به مدت یک سال در مدرسهی هایگیت به تدریس زبان فرانسه و لاتین مشغول شد. در سال 1917 کارمند بانک لوید شد و هشت سال را در این حرفه خدمت کرد و به موازات آن، در زمینهی نقد ادبی و فلسفه، بهعنوان یک منتقد و مقالهنویس پرکار به فعالیت پرداخت.
در سال 1919 اشعاری از او منتشر شد که یکی از آنها، «پیرانهسری (Gerontion)» نام داشت. اثری مونولوگگونه که زبان انگلیسی و اشعار انگلیسیزبان، تابهحال مشابه آن را به خود ندیده بودند. در همان دوران همسرش که مدتی بود از اختلالات جسمی و روحی مختلفی رنج میبرد، بیماریاش رو به وخامت گذاشت و به این ترتیب الیوت مجدداً تحت فشار روانی و مالی زیادی قرار گرفت.
او در سال 1920 یکی از مهمترین کتابهای نقد خود با نام «بیشه مقدس (The Sacred Wood)» را به انتشار رساند. تی. اس. الیوت در سال 1922 با انتشار کتاب «سرزمین هرز» به شهرتی جهانی دست پیدا کرد و بهمرور با نگارش نمایشنامههای «قتل در کلیسا (Murder in the Cathedral)» و «گردهمایی خانواده (The Family Reunion)»، بر این شهرت افزود.
بنابراین دریافت جایزهی نوبل از طرف وی، چندان دور از ذهن نبود. در ادامه، جایزهی نقدی نوبل و عایدات حاصل از اجرای پرفروش نمایشنامههایش، او را از مشکلات مالی نجات دادند و به همین سبب الیوت توانست با فراغ بال بیشتری به نوشتن و نقد ادامه دهد.
کتاب «چهار کوارتت» عنوان یکی از بهترین و مهمترین اشعار تی. اس. الیوت است که وی در سال 1945 موفق به انتشار آن شد. او ده سال بعد از مرگ همسرش، یعنی در سال 1957 و در شصتوهشتسالگی، با زنی جوان ازدواج کرد و اگرچه بیمار و نحیف شده بود، اما این عشق و خوشبختی، بر روحیه و رفتارش تأثیر مثبت بسیاری گذاشت؛ اثراتی که در آخرین نمایشنامهاش، «سیاستمدار مهتر» نیز محسوس هستند. سرانجام توماس استرن الیوت پس از سالها دستوپنجه نرم کردن با برونشیت، در چهارمین روز از ژانویهی سال 1965 میلادی، جهان را بدرود گفت.
بهترین کتابهای تی. اس. الیوت
کتاب سرزمین هرز (ترجمه موزون با شرح تلمیحات) به همراه مروری بر زندگی و آثار شاعر (The Waste Land): این اثر که با نامهای «خرابآباد»، «سرزمین بیحاصل» و «بیابان برهوت» نیز به فارسی ترجمه شده است، سرخوردگی و انزجار دوران پس از جنگ جهانی اول را بهوضوح و با قدرت بیانی بالا عیان میکند.
سبک تی اس الیوت در این مجموعه شعر، بسیار پیچیده، عالمانه و استعارهآمیز است. او در استعارههایش از سرگردانی انسان عصر حاضر میگوید که از وحشت رویارویی با پوچی درونی خود میگریزد.
کتاب چهار کوارتت (Four Quartets): این اثر مهم تی. اس. الیوت، چهار شعر را در بر دارد که طی سالهای مختلف و در موقعیتهای مکانی متفاوتی سروده شدهاند. وی کوارتت اول را که «برنت نوترون» نام دارد، در سال 1936 نوشت و سرودن کوارتتهای بعدی یعنی «ایست کوکر»، «درای سلوایژس» و «لیتل گیدینگ» را تا سال 1942 به اتمام رساند.
کتاب سیاستمدار مهتر (The Elder Statesman): این نمایشنامه که از آخرین آثار تی. اس. الیوت است، از زندگی مردی به اسم لرد کلورتن میگوید که به دلایل پزشکی ناچار به بازنشستگی شده است. او تصمیم میگیرد خودش را در کتابخانهی شخصیاش حبس کند تا با خاطراتی که رهایش نمیکنند، تنها بماند. الیوت در این اثر با روایت زندگی پرفرازونشیب لرد کلورتن، به تمجید عشق میپردازد و از شفقت، بخشش و نیاز به صداقت حرف میزند.
سبگ نگارش و دیدگاههای تی. اس. الیوت
تی. اس. الیوت در تلاش بود تا ویراستار، نمایشنامهنویس، منتقد ادبی و شاعری اندیشمند و فیلسوفمأب باشد. بسیاری او را فرهیختهترین شاعر انگلیسی در زمان خود میدانند. در آثار این شاعر معنویت و مذهب پررنگ هستند.
او نهتنها نگران سرنوشت روح خود بود، بلکه دلمشغولی سرنوشت جامعهای را که در عصر شک و عدم اطمینان زندگی میکند، به دوش میکشید. آثار ابتدایی او مانند «آواز عاشقانهی جی. آلفرد پروفراک»، به بررسی عذاب درونی یک فرد میپردازد و در شعر «مردان میانتهی (The Hollow Men)»، وی معضلات اعتقادی را واکاوی میکند.
در سرزمین هرز، دنیایی درهمریخته را به تصویر میکشد که در آن رابطهی جنسی و مرگ، ستونهای اصلی محسوب میشوند. الیوت در رباعیها و نمایشنامههای منظومش نیز پای مضامینی مثل ایمان و اعتقاد را به میان میکشد.
تی. اس. الیوت یک مدرنیست بود که به نقش هنرمند در جامعه اهمیت میداد. سبک نگارش او التقاطی و سرشار از ارجاعات ادبی و نقلقولهای مستقیم است. شعر و شاعری و نقد ادبی، از این نویسندهی مشهور ادبیات آمریکا جدا نبودند و به همین دلیل، بدون شناخت الیوتِ شاعر و الیوتِ منتقد، نمیتوان بهسادگی آثار او را درک کرد. این نویسنده در طی فعالیتهای ادبی خود، مرز میان سنت و مدرنیته را درنوردید به روشنفکری برجسته بدل شد.
جوایز و افتخارات تی. اس. الیوت
تی. اس. الیوت در سال 1948 افتخار دریافت جایزهی نوبل را از آن خود کرد.
جایزهی گوته در سال 1955 به این شاعر آمریکایی اهدا شد.
در سال 1959 مدال طلایی دانته، در فلورانس به تی. اس. الیوت تعلق گرفت.
دریافت نشان آزادی نیز یکی از دیگر افتخارات الیوت است که در اواخر عمر به آن نائل شد؛ اما به علت بیماری نتوانست آن را شخصاً از دستان لیندون جانسون، رئیس جمهور آمریکا، دریافت کند.
تی. اس. الیوت از نگاه دیگران
با گذشت سالهای متمادی از انتشار مقالات و کتابهای تی. اس. الیوت، آثار او همچنان مورد مطالعه، بررسی و نقد قرار میگیرند. عدهای او را نئوکلاسیکی افراطی میدانند و برخی دیگر اعتقاد دارند سبک شعر تی. اس. الیوت بیش از حد آکادمیک است. ویرجینیا وولف ازجمله نویسندگانی است که پیوند دوستی محکمی با خانوادهی الیوت داشت و همیشه توماس را تحسین میکرد. او پس از انتشار کتاب سرزمین هرز، این اثر را همتراز با «جنگ و صلح» اثر سترگ لئو تولستوی خواند که از زیبایی شگفتآور و انسجامی بینظیر برخوردار است.
حقایقی جالب دربارهی تی. اس. الیوت
تی. اس. الیوت با وجود شهرت و نبوغ فراوانش، آثار چندانی از خود بهجای نگذاشته است. او در مصاحبهای با پاریس ریویو اذعان کرده بود که مشاغل مختلفی مثل کارمندی بانک، تدریس و کارهای انتشاراتی و… به او کمک کردهاند تا شاعر بهتری باشد.
زیرا به عقیدهی او خطر عدم اشتغال به حرفهای دیگر، این است که شاعر ممکن است بیش از حد بنویسد؛ بهجای آنکه تمرکز کند و آثار اندکش را بهبود ببخشد.
کتاب شعر «گربههای اهل عمل (Old Possum’s Book of Practical Cats)» از تی. اس. الیوت، یکی از طولانیترین اجراهای برادوی در تمام دورانها را رقم زد.
الیوت محدودیت نوشتن روزانه بهمدت سه ساعت را برای خود تعیین کرده بود و تلاش میکرد که این محدودیت را حفظ کند. چون به گفتهی خودش تجربه به او ثابت کرده بود، کاری که بعد از پایان سه ساعت انجام داده، هرگز رضایتبخش نبوده است.
الیوت کتاب چهار کوراتت را بهترین اثر خود میدانست.
تی. اس. الیوت فرد بسیار شوخطبعی بود و به گفتهی دوستانش با انواع شوخیها و وسایل مختلف، سربهسر دیگران میگذاشت.