توضیحات
کتاب زندگانی نو دانته آلیگیری PDF توسط وب سایت جزوه پرو برای شما عزیزان تهیه شده است ، در کتاب تحت تاثیر یک دوشیزه ایتالیایی به نام بئاتریس اشعار خود را سروده دانته کتاب زندگانی نو را قبل از کمدی الهی سروده دانته در نه سالگی دل باخته دختری به نام بئاتریس شد. که نسبت خویشاوندی هم با او داشت.
آشنایی آن دو در یک محفل خانوادگی صورت گرفت. عشق دانته به بئاتریس سال ها ادامه یافته و دانته در 19 سالگی نخستین اشعار خود را در وصف عشق آسمانی خود سرود و محبوبش بئاتریس را بسان فرشتگان و به پاکی و صفای آنها می دانست.
زندگینامه دانته آلیگیری
دانته آلیگیری (Dante Alighieri) در فلورانس ایتالیا پا به این جهان گذاشت. در مورد تاریخ تولد این شاعر ایتالیایی شک و شبهه‌های بسیاری وجود دارد، اما پژوهشگران بعد از کندوکاو در آثار دانته آلیگیری، به این نتیجه رسیده‌اند که او احتمالاً در سال 1265 میلادی و در یکی از روزهای برج جوزا (بین تاریخ 21 مه تا 20 ژوئن) به دنیا آمده است.
دانته آلیگیری فرزند آلیگیرو دی بلینسیون آلیگیری و بلا دی آباتی بود و در خانواده‌ای اشرافی رشد کرد. با توجه به نقل‌قول‌های دانته در کتاب «زندگانی نو (La Vita Nuova)» به نظر می‌رسد که او احتمالاً یک خواهر هم داشته است. تحقیقات پژوهشگران نشان می‌دهد دانته آلیگیری در یکی از مدرسه‌های فرانسیس در زمینه‌ی دستور زبان، فلسفه و علم کلام آموزش دیده است.
دانته آلیگیری نه‌ساله بود که در یک نگاه، به بتائریس پرتیناریِ هشت‌ساله دل باخت و طعم عشق را چشید. عشقی افلاطونی که تا پایان عمر بر زندگی و آثار او تأثیری عمیق برجای گذاشت. به گفته‌ی دانته، نه سال بعد از اولین نگاه، بئاتریس جواب سلامش را داد و این مُهر تأییدی بود بر اینکه دختر عشق او را پذیرفته است.
هرچند با وجود این عشق ناچار شد بنا بر خواست خانواده به ازدواجی ازپیش‌تعیین‌شده تن بدهد و در سال 1285 با دخترِ دوست خانوادگی‌شان، جما دی مانتو دوناتی، ازدواج کند که حاصل آن سه فرزند به نام‌های «آنتونیا»، «پیترو» و «جکوپو» بود.
دو سال بعد، دانته آلیگیری وارد دانشگاه بولونیا شد، اما در سال 1289 به ارتش فلورانس پیوست و در جنگ کامپالدینو شرکت کرد. در سال 1290 اتفاق دردناکی افتاد؛ بئاتریس که فقط 24 سال داشت از دنیا رفت و پس از آن دانته تصمیم گرفت به‌جای غرق شدن در غم بزرگ فقدان بئاتریس، دل به دریای فلسفه بزند.
به این ترتیب تا مدت‌ها در مطالعه‌ی آثار فلسفی بوئتیوس، سیسرون و ارسطو غوطه‌ور شد. دانته در این مدت، با جدیت شعر می‌سرود و تلاش می‌کرد احساساتش را با سرودن کازونی (اشعار بزمی) خلاقانه بروز دهد.
در حدود سال 1300 میلادی، دانته آلیگیری به‌شدت مشغول فعالیت‌های سیاسی شد. زندگی او با درگیری‌های میان جناح‌های مورد حمایت امپراتوری و پاپ به نام‌های گیبلین‌ها و گوئلف‌ها، گره خورده بود. گوئلف‌ها بعد از تسلط به فلورانس به دو دسته‌ی سیاه و سفید تقسیم شدند.
دانته با پیوستن به حزب گوئلف‌های سفید که جناح رقیب پاپ بود، خود را به خطر انداخت. یک سال بعد که گوئلف‌های سیاه با کمک نیرو‌های پاپ کودتا کردند، اموال اعضای رده‌بالای گوئلف‌های سفید از جمله دانته تصرف شد و همگی از فلورانس به شهرهای دیگر تبعید شدند.
بعد از تبعید، دانته آلیگیری هیچ‌وقت به فلورانس برنگشت و تا پایان عمر به دور از شهر زادگاهش و در شهرهای مختلف ایتالیا زندگی کرد. او در سال 1319 میلادی از وِرونا به راوِنا نقل‌مکان کرد و بعد از اتمام نسخه‌ی بهشتِ «کمدی الهی (Divine Comedy)» در سال 1321 در پنجاه‌وشش‌سالگی درگذشت.
سیر نویسندگی دانته آلیگیری
دانته آلیگیری از کودکی اشتیاق بسیاری به ادبیات نشان می‌داد و به‌صورت مادرزاد از زیبایی‌شناختی و اعتمادبه‌نفس فکری بالایی برخوردار بود. طبق گفته‌ی خودش در کتاب زندگانی نو، در هجده‌سالگی هنر سرودن شعر را به‌صورت خودآموز یاد گرفت.
او یکی از شعرهای اولیه‌اش را که قرار بود غزل ابتدایی زندگانی نو باشد برای مشهورترین شعرای زمانه‌اش فرستاد. از میان پاسخ‌هایی که دریافت کرد، مهم‌ترینشان متعلق به کاوالکانتی بود که همین اتفاق جرقه‌ی آغاز یک دوستی عمیق میان آن دو شد.
او مدتی هم شاگرد برونتو لاتینی، شاعر و نثرنویس شهیر ایتالیایی، بود. استادی که دانته تا همیشه خود را مدیونش می‌دانست و در کتاب «دوزخ» با سرودن شعری مفصل و سرشار از احترام به لاتینی ادای دین کرد.
دانته در بین سال‌های 1292 تا 1294 مشغول تألیف کتاب زندگانی نو بود. این اثر، اولین تلاش او برای به تصویر کشیدنِ بئاتریس به‌عنوان الگویی انتزاعی از زیبایی و عشقِ کمال‌یافته بود.
دانته شعرهای عاشقانه‌ی این مجموعه را با رویکردی تازه و خلاقانه سرود. به‌قول خوش یک سبک جدید شیرین (dulce stil nuovo) که تجربه‌ی عشق را برایش به حد اعلای یک مکاشفه‌ی معنویِ الهی و عرفانی رسانده بود.
اگرچه برخی معتقدند نویسنده در بخش‌هایی از زندگانی نو دچار تخیل و احساسات‌گرایی افراطی شده، در اغلب اوقات نظر منتقدین به این اثر مثبت بوده است و از عشق دانته به بئاتریس به‌عنوان نمونه‌ای مثال‌زدنی یاد می‌کنند.
دانته آلیگیری دوران تبعید را به فرصتی بزرگ تبدیل کرد و بسیاری از آثارش مثل «کمدی الهی»، «ضیافت (Convivio)»، «کتاب اشعار کوتاه (Eclogues)» و «سلطنت (De Monarchia)» را در این دوران به پایان رساند.
کتاب ضیافت مانند زندگانی نو، مجموعه‌ای است از اشعار بزمی (کازونی) که دانته در آن سعی داشته، سبک منحصربه‌فردش، stil nuovo، را بهبود ببخشد. او در این کتاب با نثر و تفسیری مبسوط، اخلاق، سیاست و متافیزیک را بررسی می‌کند.
دانته آلیگیری در کتاب سلطنت که یک رساله‌ی لاتین است، به شرح عقاید و نظریاتش در حوزه‌ی فلسفه‌ی سیاسی مسیحیت می‌پردازد. کتاب De Vulgari» Eloquentia» رساله‌ی لاتین دیگری از دانته است؛ کتابی ناتمام و سرشار از بحث‌های نظری در حوزه‌ی زبان ادبی. او در این کتاب، منشأ گویش‌های ایتالیایی و ارتباطشان با سرودن اشعار بومی را بررسی می‌کند.
با وجود اینکه قرن‌ها از انتشار آثار دانته آلیگیری می‌گذرد، اما همچنان تازه، بدیع و اثرگذارند. آثاری که نه‌تنها مایه‌ی مباهات ایتالیا، بلکه تمام دنیا هستند. تمام کسانی که دل به ادبیات جهان بسته‌اند، خواندن کتاب‌های دانته را مایه‌ی لذت و افتخار خود می‌دانند.
بهترین کتاب‌های دانته آلیگیری
همه‌ی ما کتاب کمدی الهی را به‌عنوان مشهورترین و بهترین کتاب دانته آلیگیری می‌شناسیم. کتابی که حتی از منظر پرداختن به جنبه‌های علمی مختلف هم بسیار غنی است. این اثر شامل مباحثی است که در سیاست ایتالیا و مذهب کاتولیک قرن چهاردهم میلادی ریشه دارند.
این کتاب شاعرانه و حماسی، شرح یک سفر خیالی است که طی آن، دانته آلیگیری از جهنم و برزخ عبور می‌کند و در نهایت به بهشت می‌رسد. در ادامه هر یک از بخش‌های مختلف این سه‌گانه‌ی شاعرانه را معرفی کنیم.
- کتاب کمدی الهی؛ دوزخ (Inferno):
دوزخ که محبوب‌ترین بخش کمدی الهی است، سفر دانته آلیگیری را به مناطق مختلف جهنم شرح می‌دهد. سفری که با راهنمایی ویرژیل، شاعر رومی، انجام می‌شود. در جهنمِ توصیفیِ دانته، یک اتاق بزرگ شکنجه وجود دارد که گناهکاران در آنجا براساس نوع گناهشان گروه‌بندی و مجازات می‌شوند. شکنجه‌های رعب‌آوری که دانته از شرح جزئیاتشان نگذشته است.
- کتاب کمدی الهی؛ برزخ (Purgatorio):
دانته آلیگیری در بخش بزرخ کمدی الهی از گناهکارانی می‌گوید که در جهنم تفهیم اتهام شده‌اند، اما همچنان به دستاویز انکار چنگ می‌زنند. به این گناهکاران فرصت داده می‌شود تا وارد برزخ شوند و پس از گذر کردن از مراحل دشوار تطهیر، به بهشت برسند. در دوزخ ویرژیل، نماد عقل انسانی بود که به دانته در درک گناهانش کمک می‌کرد، اما در برزخ دانته به راهنمای قوی‌تری احتیاج دارد. راهنمایی که نماد کامل ایمان باشد؛ یعنی بئاتریس.
- کتاب کمدی الهی؛ بهشت (Paradiso):
پایان کتاب کمدی الهی دانته، پایان خوش رسیدن به بهشت است. در ماجرای این کتاب، دانته پس از اقامت در جهنم و گذر از برزخ به بهشت می‌رسد، با بئاتریس دیدار می‌کند و پس از طی روند پاک‌سازی معنوی و بازسازی روحی، به ملاقات با پروردگار نائل می‌شود.
کمدی الهی پر از لایه‌های رازآلود و پیچیدگی‌های زبان‌شناسی و فلسفی است. به گفته‌ی منتقدان، زبان‌شناسان، فیلسوفان و نظریه‌پردازان ادبی، دانته در این اثر حقیقت خشن و زمخت وضعیت انسانی را در قالب شعری زیبا و بدون تاریخ انقضا، درآورده است.
📙💌 فایل های پیشنهادی جزوه پرو :
دانلود کتاب تذکره امرائی اسفندیار غضنفری امرائی PDF
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.