معرفی یورگن توروالد

پست معرفی یورگن توروالد ، توسط سایت دانلود کتاب برای شما عزیزان تهیه شده است. یورگن توروالد نویسنده، روزنامه‌نگار و تاریخ‌نگار آلمانی است و به‌سبب آثاری که در باب توصیف تاریخ پزشکی قانونی و جنگ جهانی دوم به نگارش درآورده، شناخته می‌شود. از میان مهم‌ترین و بهترین آثار یورگن توروالد می‌توان به عناوینی چون «جراح دیوانه» و «قرن کارآگاهان» اشاره کرد.

زندگینامه یورگن توروالد

یورگن توروالد (Jürgen Thorwald) با نام اصلی هاینس بونگارتز در روز بیست‌وهشتم اکتبر سال 1915 زاده شد. او اهل زولینگن بود، شهری که طی سال‌های 1822 تا 1946 میلادی جزئی از ایالات آزاد پروس رایش آلمان به‌شمار می‌رفت اما امروزه به‌عنوان استان راین شناخته می‌شود.

یورگن توروالد تحصیلاتش را در دانشگاه کلن گذراند. او ابتدا در این دانشگاه به تحصیل در رشته‌ی پزشکی مشغول شد اما پس از مدتی به دلیل مشکلات جسمی، این رشته را نیمه‌کاره رها کرد و به سراغ ادبیات آلمانی و تاریخ رفت.

یورگن توروالد در سال 1933 و در 18 سالگی وارد حرفه‌ی روزنامه‌نگاری شد. در دورانی که نازی‌ها بر آلمان حکومت می‌کردند، یورگن توروالد با نشریات مختلفی مثل Die Braune Post (پست قهوه‌ای)، SS journal Das Schwarze Korps (اس‌اس، سپاه سیاه) و روزنامه‌ی NSDAP paper National-Zeitung همکاری داشت.

او در سال 1938به‌عنوان یک نویسنده‌ی ایدئولوگ و تبلیغات‌چی، مقالاتی با تمرکز بر لوف‌وافه (نیروی هوایی مسلح آلمان در دوره‌ رایش سوم)، کریگس‌مارینه (نیروی دریایی آلمان در دوره‌ی رایش سوم) و تلاش‌های عمومی آلمان در طی جنگ می‌نوشت. یورگن توروالد در طول جنگ جهانی دوم در دپارتمان تاریخ فرماندهی ارشد نیروی دریایی آلمان فعالیت می‌کرد.

یورگن توروالد در سال 1958 به شهر لوگنوی سوییس مهاجرت کرد اما پیش از آن مدتی را در کالیفرنیا گذراند. او در نهایت در روز چهارم آوریل سال 2006 پس از یک قرن زندگی، در لوگنو درگذشت.

سیر نویسندگی یورگن توروالد

یورگن توروالد اولین کتابش را در سال 1939 با نام نیروی هوایی آلمان (Luftmacht Deutschland) منتشر کرد. جالب است بدانید که هرمان ویلهم گورینگ پیشگفتار این کتاب را نوشت. کسی که یکی از اعضای پرنفوذ حزب نازی و از برترین خلبانان نیروی هوایی کشور آلمان در جنگ جهانی اول بود.

یورگن توروالد، که چنان‌که گفتیم نام اصلی‌اش هاینس بونگارتز بود، به سبب فعالیت‌هایش در دوران حکومت حزب نازی، مجبور شد بعد از اتمام جنگ جهانی دوم، از نام مستعار یورگن توروالد استفاده کند تا بتواند تحت حکومت متفقین به فعالیت‌هایش در حوزه‌ی نویسندگی و روزنامه‌نگاری ادامه دهد. او از سال 1947 این نام را به‌طور رسمی و قانونی از آن خود کرد.

یورگن توروالد بعد از مدتی به اشتوتگارت کوچید و از سال 1948 تا 1951 در این شهر به‌عنوان ویراستار با هفته‌نامه‌ی مسیح و جهان (Christ und Welt) همکاری کرد. یورگن توروالد در طی سال‌های 1949 تا 1950 کتاب دو جلدی فرار بزرگ (Die Grosse Flucht) را به انتشار رساند که یک اثر تاریخی مستند در باب دورران نازی‌ها بود.

این نویسنده‌ی آلمانی، در سال 1956 کتاب «قرن جراحان» را با موضوع تاریخچه‌ی متأخر پزشکی آلمان به چاپ رساند. اثری که به یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های یورگن توروالد تبدیل شد. در سال 1965 تألیف کتاب «قرن کارآگاهان» موفقیت دیگری برایش به ارمغان آورد. «سرگذشت زن و زایمان» و جراح دیوانه (1960) از دیگر آثار یورگن توروالد به‌شمار می‌آیند.

بهترین کتاب‌های یورگن توروالد

یورگن توروالد کتاب‌های متعددی در عرصه‌ی تاریخ‌نگاری پزشکی و جنگ از خود به‌جا گذاشته است. در اینجا تعدادی از بهترین کتاب‌های یورگن توروالد را به شما معرفی می‌کنیم:

کتاب جراح دیوانه (The Dismissal, the last days of Ferdinand Sauerbruch surgeon): یورگن توروالد در این کتاب که یک رمان تاریخی‌ست به شرح سال‌های پایانی زندگی فردیناند زائر بروخ می‌پردازد. زائر بروخ یکی از جراحان سرشناس آلمانی بود که با وجود سابقه‌ی درخشانش در عرصه‌ی پزشکی، در دوره‌ی میانسالی به‌سبب ابتلا به بیماری جنون ادواری، در حین عمل جراحی مرتکب اشتباهات جبران‌ناپذیر و مرگ بسیاری از بیمارانش شد.

از آنجایی که یورگن توروالد، پس از مرگ زائربروخ نوشتن این کتاب را شروع کرده بود، با سر زدن به بیمارستان‌های محل خدمت این جراح، با دستیاران و دانشجویان زائر بروخ به گفت‌وگو نشست تا بتواند شرح دقیقی از وقایع ارائه دهد.

کتاب قرن کارآگاهان (The Century of the Detective): قرن کارآگاهان مجموعه‌ای دو جلدی است که یورگن توروالد در آن بعد از ارائه‌ی شرحی در باب تاریخچه‌ی جرم‌یابی علمی، از ابهامات، خطرها و دشواری‌های این رشته می‌گوید.

جوایز و افتخارات یورگن توروالد
یورگن توروالد در سال 1966 برای کتاب قرن کارآگاهان، نامزد دریافت جایزه‌ی ادگار آلن پو در بخش بهترین کتاب جنایی شد اما این جایزه‌ را به کتاب «در کمال خونسردی» اثر ترومن کاپوتی باخت. او در سال 1984 نشان لیاقت جمهوری فدرال آلمان را از آن خود کرد.