معرفی آسترید لیندگرن

پست معرفی آسترید لیندگرن ، توسط سایت دانلود کتاب برای شما عزیزان تهیه شده است. آسترید لیندگرن نویسنده‌ی برجسته‌ی ادبیات کودک و نوجوان اهل سوئد است که با مجموعه‌ی «پی‌پی جوراب‌بلند» نامش بر سر زبان‌ها افتاد.

او در طول حیات خود ده‌ها عنوان کتاب کودک را به نگارش درآورد و همچنان از مشهورترین و محبوب‌ترین نویسندگان کودک و نوجوان در جهان به‌شمار می‌رود. از میان بهترین کتاب‌های این نویسنده‌ی سرشناس می‌توان به رمان‌های «پسر من، میو» و «برادران شیردل» اشاره کرد.

زندگینامه آسترید لیندگرن

آسترید لیندگرن (Astrid Lindgren) با نام کامل آسترید آنا امیلیا اریکسون لیندگرن چهاردهم نوامبر سال 1907 میلادی در شهر ویمربی سوئد و در خانه‌ای قرمزرنگ که با درختان سیب احاطه شده بود، به‌دنیا آمد. او که فرزند دوم ساموئل آگوست اریکسون و هانا جانسون بود و یک برادر بزرگ‌تر و دو خواهر کوچک‌تر از خودش داشت، از نعمت رشد یافتن در یک خانواده‌ی خوب برخوردار بود و دوران کودکی شاد و امن و همچنین آزادانه‌ای را پشت سر گذاشت.

آسترید در همان دوران به دلیل شغل خانوادگی والدینش یعنی کشاورزی، با افراد متفاوتی از خدمتکاران گرفته تا مزرعه‌داران و کارگران مواجه می‌شد که بعدها در خلق کاراکترهای شگفت‌انگیز داستانی‌‌اش در دوران نویسندگی، تأثیر بسیاری داشتند.

آسترید لیندگرن بعد از پشت سر گذاشتن دوران مدرسه، همکاری با روزنامه‌ی محلی ویمربی تایدینگ را آغاز کرد. پس از آن به استکهلم، پایتخت سوئد رفت و در سال 1928، با یادگیری مهارت‌های تندنویسی و تایپ توانست در باشگاه اتومبیل‌رانی سلطنتی سوئد، به‌عنوان منشی مشغول به کار شود. در سال 1931 او با رئیس خود، استور لیندگرن ازدواج کرد و سه سال بعد دخترش کارین را به‌دنیا آورد.

آسترید اریکسون لیندگرن که پیش از تبدیل شدن به یک نویسنده‌ی تمام‌وقت، به فعالیت در مشاغل روزنامه‌نگاری و منشی‌گری می‌پرداخت، مدتی را هم به‌عنوان منشی برای هری سودرمن، افسر و جرم‌شناس سوئدی کار کرد. او در طی سال‌های 1946 تا 1954 با الهام از تجربیات این شغل، شخصیت داستانی کارآگاه در مجموعه‌ی «بیل برگسون (Bill Bergson)» را خلق کرد.

در سال 1944 آسترید لیندگرن در مسابقه‌ی داستان‌نویسی‌ای که انتشارات رابن و شوگرن برگزار کرده بود، با داستان «درددل‌های بریت ماری (The Confidences of Britt-Marie)» شرکت کرد و رتبه‌ی دوم را به‌دست آورد. سال بعد در همین رقابت، با داستان «پی‌پی جوراب بلند (Pippi Longstocking)» جایزه‌ی اول را از آن خود کرد.

او این داستان را برای سرگرمی دخترش کارین، که در بستر بیماری بود خلق کرده بود. پیش از شرکت دادن داستان پی‌پی جوراب‌بلند در این رقابت، آسترید لیندگرن آن را برای چاپ به یک ناشر سپرده و با جواب رد روبه‌رو شده بود. اما با کسب موفقیت در این مسابقه، داستان او در سال 1945 در قالب کتاب به چاپ رسید.

در سال 1950 آسترید لینگرن از طرف مجله‌ی سوئدی دامرناز ورد به آمریکا سفر کرد و پس از آن مجموعه مقالات «کتی در آمریکا (Kati in America)» را منتشر ساخت. او همچنین در کتاب‌های «پسر من، میو (Mio, My Son)» نوشته‌شده در سال 1954 و «برادران شیردل (The Brothers Lionheart)» در سال 1973 به داستان‌سرایی در دنیای فولکلور روی آورد.

از آن پس این دست از آثار به‌عنوان بهترین کتاب‌های آسترید لیندگرن شناخته شدند. این نویسنده‌ی ادبیات سوئد پس از آنکه اثر موفق «راسموس و ولگرد (Rasmus på luffen)» را به انتشار رساند، در سال 1961 اولین کتاب از مجموعه‌ی «همه‌ی بچه‌های دهکده‌ی بولربین (The Six Bullerby Children)» را تألیف و منتشر کرد. در سال 1962 نیز یکی دیگر از بهترین آثار لیندگرن به‌مرور در قالب مجموعه‌ی «ماجراهای کارلسون پشت بومی (Karlsson-on-the-Roof)» به چاپ رسید.

سرانجام آسترید لیندگرن در تاریخ بیست‌وهشتم ژانویه‌ی سال 2002 میلادی و زمانی که نودوچهار سال داشت، با به‌جا گذاشتن بیش از سی جلد کتاب و داستان برای کودکان سراسر جهان، در خانه‌ی خودش واقع در استکهلم، تسلیم مرگ شد. در سال 2017 لیندگرن در رده‌بندی جهانی نویسندگانی که بیشترین تعداد ترجمه از آثارشان صورت گرفته، در مقام هجدهم جای گرفت. تا سال 2010، صدوشصت‌وهفت‌میلیون کتاب از این نویسنده در سراسر جهان به فروش رسید.

فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی آسترید لیندگرن

آسترید لیندگرن در سال 1976 پس از اعلام افزایش نرخ مالیات، در مقاله‌ای که سوم مارس همان سال در روزنامه‌ی «اکسپرسن» منتشر شد، به دولت و سیاست‌های مالیاتی آن به‌شدت تاخت.

در سال 1978 طی یک سخنرانی در آلمان با عنوان «خشونت هرگز»، تلاش کرد تا تربیت بدون خشونت را ترویج بدهد. پس از آن و در پی تلاش‌های او و دیگر پژوهشگران، روزنامه‌نگاران و سیاستمداران، در سال 1979 قانونی در سوئد به تصویب رسید که خشونت علیه کودکان را ممنوع اعلام کرد. قانونی که تا پیش از آن در هیچ کشوری وجود نداشت.

آسترید لیندگرن در طی سال‌های 1985 تا 1989 در کنار دوست دامپزشکش، کریستینا فورسلوند، مقاله‌های متعددی را در راستای حمایت از حقوق حیوانات، برای آگاهی‌بخشی عمومی و بهبود رفتار با حیوانات در صنعت کشاورزی و دامداری، در روزنامه‌های مختلف به انتشار رساندند. این مقالات بعدها در کتاب «گاو من می‌خواهد خوش بگذراند (My cow wants to have fun)» به چاپ رسید.

بهترین کتاب‌های آسترید لیندگرن

مجموعه کتاب پی پی جوراب بلند (Pippi Longstocking): این مجموعه کتاب در هر جلد، داستان‌هایی آموزنده و جذاب از دختری به‌نام پی‌پی را به تصویر می‌کشد. پی‌پی‌ دختری با لباس‌های عجیب و غریب است که در کنار اسب و میمون خود زندگی می‌کند و از ثروت و قدرت بدنی قابل توجهی برخوردار است.

دختری که فارغ از هرگونه سازش‌گری، آزادانه زندگی می‌کند. «پی پی به کشتی می‌رود (Pippi Goes on Board)»، «پی پی در دریاهای جنوب (Pippi in the South Seas)» و «پاپی جوراب بلند تو همه کار موفقه (Pippi Fixes Everything)»، ازجمله جلدهای مختلف این مجموعه‌ی مشهور و محبوب به قلم آسترید لیندگرن محسوب می‌شوند.

کتاب پسر من، میو (Mio, My Son): کارل آندرس یک پسر نه‌ساله است که از نامهربانی‌های مادرخوانده و پدرخوانده‌ی خود به تنگ آمده و در آرزوی داشتن پدرومادری مهربان است. تا اینکه یک اتفاق عجیب در پارک، باعث آشنایی او با یک غول می‌شود.

کارل به کمک این غول می‌تواند وارد سرزمینی رویایی شود و به آرزویش برسد؛ اما پیش از آن لازم است یک مأموریت مهم را به سرانجام برساند. این اثر کودکانه و دوست‌داشتنی از آسترید لیندگرن با نام «پسرم می یو» و «میو، میوی من» نیز به فارسی ترجمه شده است.

کتاب برادران شیردل (The Brothers lionheart): این رمان فانتزی از آسترید اریکسون لیندگرن که با نام «دره گل سرخ» نیز به فارسی برگردانده شده است، ماجرای زندگی دو برادر با نام‌های جاناتان و کارل را روایت می‌کند که در سرزمین ننگیجالا زندگی می‌کنند و قرار شده در کنار یک گروه مبارز، به جنگ موجودی شرور به اسم تنگیل بروند.

جوایز و افتخارات آسترید لیندگرن

در سال 1956 نسخه‌ی آلمانی داستان «پسر من، میو» در افتتاحیه‌ی جایزه‌ی ادبیات آلمان، جایزه‌ی بهترین کتاب کودک را از آن خود کرد.
در سال 1958 نام آسترید لیندگرن به‌عنوان دومین نویسنده‌ای که به مدال هانس کریستین آندرسن دست می‌یافت، در تاریخ ثبت شد.
او در سال 1971 مدال طلای آکادمی سوئد را دریافت کرد.
آسترید لیندگرن در سال 1978، جایزه‌ی صلح صنعت نشر آلمان را دریافت کرد.

اقتباس‌های سینمایی از آثار و زندگی آسترید لیندگرن

اوله هلبوم (Olle Hellbom) کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس سوئدی در سال 1977 بر اساس رمان «برادران شیردل» یک فیلم فانتزی به همین نام (The Brothers Lionheart) را روانه‌ی پرده‌ی سینما کرد.

بچه‌های دهکده‌ی پرسروصدا (The Children of Noisy Village) یک فیلم سوئدی به کارگردانی لاسه هالستروم (Lasse Hallström) است که با الهام از رمان همه‌ی بچه‌های دهکده‌ی بولربین از لیندگرن ساخته شد و برای اولین‌بار در سال 1986 در سینماهای سوئد به نمایش درآمد.

در سال 2018، پرنیل فیشر کریستنسن (Pernille Fischer Christensen) بر اساس دوران کودکی آسترید لیندگرن، یک فیلم درام تحت عنوان آسترید شدن (Becoming Astrid) را کارگردانی کرد.

حقایقی جالب درباره آسترید لیندگرن

در مراسم تشییع جنازه‌ی او، چهره‌های مختلفی مانند شاه کارل گوستاو شانزدهم و ملکه سیلویا، به‌همراه دیگر اعضای خانواده‌ی سلطنتی و همچنین نخست‌وزیر کشور حضور پیدا کردند.
پس از مرگ این نویسنده‌ی محبوب، دولت سوئد جایزه‌ی بین‌المللی آسترید لیندگرن را برای احترام به او بنیان گذاشت و ارزش آن را پنج‌میلیون کرون تعیین کرد.